Age Group racing: it's not just for the Brits.

The racing year is coming to an end. The summer clothes are being packed away and for many, the winter gear is being dug out from the back of the wardrobe, the racing bike is being lovingly serviced and put safely away for 2017 and the trusty old winter bike is coming out. In a few weeks’ time the waterproofs will be drying regularly in the porch and we will all be looking forwards to the warmth of the sun and a packed 2017 schedule (unless you are of course a winter triathlete and by now you will have been looking at flight options for Romania and Estonia).

The Elite will be heading to training camps somewhere nice and warm but the backbone of the triathlon and duathlon world, the Age Group athletes, will be still trying to get as much training done as their jobs allow, will be looking at the possibilities of racing next year somewhere nice, somewhere different and somewhere that gives them value for money.

We are indeed very fortunate in Europe that there are still locations where you can race without having to re-mortgage the house and without doubt, around the world, there is great envy at the variety of venues we have on offer.

The full schedule for 2017 is hopefully going to be ready for release before the end of October but let’s just have a look at the Age Group scene this year.

We have made many references to what seems to be the domination of “Team GB”. In Lisbon this year, British Triathlon’s Director for Age-Group Teams, Nicky Dick, hosted a seminar for all federations that focussed upon Age Group participation. This was followed up by a detailed article in the Dutch media that dispels some of the myths about “Team GB”. Nicky Dick has drawn heavily upon the vast experience of Dawn Vaughan who, as a strong competitor herself, became one of the most trusted and reliable Age Group team managers and who oversaw the development and establishment of the British Age Group team in Europe as the medal-winning success that we now know.


Firstly, the Age Group athletes from Great Britain are not subsidised by the federation. No, not at all. They all pay for the privilege of racing for their nation. We often hear, “ah, but my federation does not give me any financial support”, as an excuse for not racing in national uniform. The Brits are not subsidised but they come to each championship in large numbers.

We also hear, “well, they only want us here so that we can make the event profitable.” Well, without Age Group athletes participating, the LOC will of course struggle to pay the bills but if you are going to race an event, why not race on closed roads, along pretty much the same course as the Elite? Why not get the same quality, safety and standard as the Elite and have a chance to race against athletes of your own age to see who really is the best?

Nicky Dick makes a very good point in the article. The Brits would indeed welcome more participation because sometimes, the European Championships can look a little like a GB Championship but just not being held in England, Scotland, Wales, or Northern Ireland.

In recent years it has been nice to see increasingly larger groups of athletes from different European nations.

We are planning a retrospective later this year but having checked all the results this year where Age Group athletes raced against each other:

Otepää

Kalkar - Sprint

Kalkar - Standard

Copenhagen

Târgu Mureș

Lisbon - Sprint

Lisbon - Standard

Châteauroux

Vallée de Joux

Poznan

Walchsee

So, by mixing all the results for Winter Triathlon, Sprint, Standard and long distance Duathlon, Cross Duathlon and Cross Triathlon, Long Distance Triathlon and Middle Distance Triathlon, Aquathlon and of course Sprint and Standard Distance triathlon, we can now ask, did the mighty force of “Team GB” really dominate?

Apart from the Winter Triathlon Championships in Otepää, when there were no Brits at all (in the past there has indeed been participation at European and World level and even medals won), they have taken home many more medals than any other federation. So, it is not simply the fact that they turn up by the hundred – there are in fact some very good athletes there too.

Nicky Dick explains in the article that athletes wanting to race for Great Britain have to qualify. The very fact that there is such a demand from the thousands of Age Group athletes in Great Britain, encourages event organisers to bid to hold qualification races. A selection process ensures that these are well-attended events and the competition is intense. This whole process helps to keep the sport alive and very much kicking on that island just off the coast of France.

Enough of the tables, here is the article.

Britannia rules the age groups

21 augustus 2016 Achtergrond
Rotterdam is volgend jaar het fraaie decor voor het wereldkampioenschap triathlon. Niet alleen de mondiale top komt dan in actie, ook age groupers hebben de mogelijkheid om in de havenstad te strijden om de wereldtitels. De Nederlandse Triathlon Bond hoopt in deze thuiswedstrijd op een grote Oranjedelegatie en kijkt daarbij graag naar de mateloze populariteit van age group racing in Groot-Brittannië.

Next year, Rotterdam will be the venue for the triathlon world championships. Not only will the world’s best triathletes be racing there but also there will be the Age group athletes who will have a chance to battle in the port city for world titles. The Dutch Triathlon Federation (NTB) has high hopes that in this “home game” there will be a massive “Orange Army” and of course looks towards the massive popularity of age-group racing in Great Britain.

Martijn Keijsers knipperde dit voorjaar in Lissabon een paar keer met zijn ogen toen Team Great Britain zich op de trappen van de MEO Arena klaarmaakte voor de traditionele teamfoto. Zeker 450 atleten, allemaal strak in de teamkleding en geduldig wachtend tot de fotograaf het perfecte plaatje had. “Dat maakte wel indruk”, vertelt de communicatiemanager van de NTB, die zelf ook als age grouper in actie kwam en in Portugal goud veroverde op de sprint. “Het Britse team, dat altijd goed is vertegenwoordigd in het buitenland, is voor ons een voorbeeld. Hun deelnemersaantallen zijn moeilijk te overtreffen, maar met het oog op het WK volgend jaar in eigen land, maar zeker ook daarna, hopen we dat het in Nederland ook wat meer gaat leven.”

In the early part of the year in Lisbon, Martijn Keijsers blinked in amazement at the massed “Team GB” as they got together on the steps of the MEO Arena for their traditional team photo. Easily 450 athletes, all smart in their team kit and waiting patiently for the photographer to get the best shot. “It made a huge impression”, said the Communications Manager for the NTB, who was also racing as an age-group athlete and who won gold in the sprint. “The GB Team, always well-represented abroad, is a fine example for us. It would be a tall order to try and beat their participation numbers, but an eye on participation next year in the Worlds in Rotterdam and in particular beyond, we hope that it will act as a stimulus for more participation from our own Age group athletes.”

Nederlanders liepen tot nu toe niet echt warm voor EK’s en WK’s in het buitenland. Keijsers gist naar de redenen. “Onbekend maakt onbemind”, denkt hij. “En misschien zit de Hollandse nuchterheid ons in de weg. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.” Britten hebben daar geen last van. “Veel atleten vinden het een grote eer om Groot-Brittannië te mogen vertegenwoordigen”, vertelt Nicola Dick, bestuurslid van British Triathlon, de Britse tegenhanger van onze NTB. “Wij Britten zijn enorm trots op ons land, zelfs na de Brexit”, lacht ze. “Het landentenue wordt vol trots gedragen, iedereen wil op Jonathan en Alistair Brownlee lijken.”

It seems that the Dutch are not too keen on European and World Championships that take place outside the Netherlands. Keijsers points out the reasons, “A fear of the unknown”, he thinks. “Perhaps also that famous sobriety (known more commonly to the English speakers as “parsimony”) sits in the way. Be normal, that’s crazy enough.” The Brits have no worries there. “Many athletes regard it as a great honour to be able to represent Great Britain,” explained Nicola Dick, member of the board of directors for British Triathlon, the British opponents from our NTB. “We Brits are hugely proud of our country, even after Brexit”, she laughed. “The National Uniform is worn with pride; we all want to look like Jonny and Alistair Brownlee.”

Jaarlijks doen twee tot drieduizend Britse age group atleten mee aan kampioenschappen over de hele wereld. Bij het EK in Portugal waren het er meer dan 800.

Each year, two to three thousand British Age Group athletes race at championships all over the world. In Lisbon, there were more than 800.

Kwalificeren voor EK/WK: Dick maakt deel uit van het algemeen bestuur van Britse Triathlon en is onder meer verantwoordelijk voor de age group categorieën. “Age group racing is ongelooflijk groot in Engeland, Schotland en Wales”, vertelt ze. “Jaarlijks doen twee tot drieduizend age group atleten mee aan kampioenschappen over de hele wereld. Alleen al in Portugal waren er meer dan 800 Britse deelnemers.” De age group deelname aan internationale wedstrijden nam enkele jaren geleden een vlucht. “En het groeit nog steeds. Ik deed voor het eerst mee aan een WK in 2007, in Hamburg, en sindsdien wordt het steeds lastiger om je te kwalificeren”, vertelt Dick die zelf een fanatiek triatlete is. “Atleten steken elkaar aan. Ze zien hun vrienden in teamkleding, horen over hun resultaten of lezen erover op Facebook en denken ‘dat wil ik ook’. Of: ‘Dat kan ik ook, misschien zelfs wel beter.”

Qualifying for European and World Championships: Dick is part of the general management of British Triathlon and is responsible for Age-Group Teams. “Age Group racing is incredibly big in England, Scotland and Wales”, she explained. “Each year we have two to three thousand Age Group athletes racing at championship events all over the world. We had over 800 in Lisbon.” Age Group participation increased immensely a few years ago. “It’s still growing. I first took part in the Worlds in 2007, in Hamburg, and since then it has become more and more difficult to qualify”, said Dick who is herself a keen triathlete. “Athletes motivate each other. They see their friends in GB uniform, hear about their results or read about them on Facebook and they think, ‘I want some of that!’, or ‘I can do that and quicker too!’”

Er bestaat inmiddels een complete kwalificatieprocedure voor atleten die hun land willen vertegenwoordigen op een internationaal kampioenschap sprint- of olympische afstand. Voor ieder EK of WK zijn er drie wedstrijden waarin atleten zich kunnen kwalificeren. “Per categorie zijn er in totaal twintig slots en in iedere race zijn er voor de top-vier startplaatsen beschikbaar”, legt Dick uit. “Atleten krijgen echter alleen een slot als ze binnen de 120 procent van de eindtijd van de winnaar finishen. Als je niet snel genoeg bent, kwalificeer je je niet. Slots worden dus niet zomaar weggeven. Die moet je echt verdienen.”

There is a whole qualification process in place for athletes who want to represent their country on an international level at the sprint and standard distance races. For each European or World Championship, there are three events where they can qualify. “For each category there are a total of 20 slots and in each race there will be a chance for those in the top 4”, said Dick. “Athletes only get that slot if their finish time is within 120% of the winning time in that category. If they are not fast enough, then they don’t get the qualification place. You have to really earn it.”

Brede ondersteuning: Age group atleten worden op verschillende manieren ondersteund door de Britse bond. Naast een speciale vertegenwoordiger in het bestuur heeft ieder age group team – sprint, olympische afstand, middenafstand, lange afstand, wintertriathlon, Run Bike Run en crosstriathlon – een eigen teammanager. “Het zijn allemaal vrijwilligers en de meeste van hen zijn oud-triatleten. Zij hebben die taak op zich genomen omdat ze zelf te oud zijn om te racen of geblesseerd zijn en op deze manier toch betrokken willen blijven bij de sport. Teammanagers zijn aanspreekpunt bij de kwalificatiewedstrijden, reizen mee naar kampioenschappen en zorgen ervoor dat alles goed verloopt.”

Broad support: British Triathlon also provides additional support at championship events. There is a travel agency that provides all-in trips to the events abroad. “Many athletes book a flight and hotel themselves, or they travel with their families in a camper-van to the event location, but for those who travel alone, this is pretty much an exception. We normally book two or three hotels for our athletes. There are race-briefings at these hotels, massage and mechanics are also available, minibuses that run the transfers to and from the airport or to the race venue and a place where the bikes can be securely stored. People can meet up and there is a notice-board to post messages about team training sessions and familiarisation swims, rides or runs.”

De Britse triathlonfederatie zorgt ook voor extra faciliteiten rond de kampioenschappen. Zo is er een reisbureau dat compleet verzorgde reizen naar wedstrijden in het buitenland verzorgt. “Veel atleten boeken zelf een vlucht en hotel of reizen met de familie in de camper naar de wedstrijdlocatie, maar voor wie alleen reist, is dit echt een uitkomst. Normaal boeken we twee of drie hotels voor onze atleten. Er worden racebriefings in deze hotels gehouden, er zijn masseurs en mecaniciens beschikbaar, minibusjes die je van het hotel naar het vliegveld of het parkoers brengen en een ruimte waar de fietsen veilig gestald kunnen worden. Mensen kunnen elkaar hier ontmoeten en er is een mededelingenbord waar geregeld oproepjes voor gezamenlijke trainingen of parkoersverkenning worden geplaatst.”

Another service that is provided is “Ship a Tri Bike”. “We have a lorry that will collect from your home or from a bike shop near you, your bike, wheels, helmet and any other large items and deliver to the events in Europe. The bikes are hung up inside the lorry so that you do not have to reassemble them at the destination. That’s something I always dread when I go to a race.”

Een andere service Ship a Tri Bike. “We hebben een vrachtwagen die je fiets – en andere grote items zoals wielen of een helm – bij je thuis, of een fietsenzaak bij je in de buurt, ophaalt en transporteert naar wedstrijden in Europa. De fietsen kunnen zo in de vrachtwagen gehangen worden, zodat je hem niet uit elkaar hoeft te halen en hem op de plek van bestemming weer in elkaar moet zetten. Iets waar ik zelf altijd tegenop zie als ik naar wedstrijden reis.”

As we are often so numerous it sometimes feels as if a European Championships is more or less a British Championship. Extra opposition would make it nicer and more of a challenge for us.

Omdat we vaak met zo veel zijn, is een Europees kampioenschap soms een veredeld Brits kampioenschap in een ander land. Extra tegenstand zou het een stuk leuker en uitdagender maken.

Zelf betalen: In tegenstelling tot wat in Nederland nog weleens wordt gedacht als ze grote hordes buitenlandse atleten in vol ornaat zien aantreden, moeten Britse atleten overal zelf voor betalen: Inschrijfgeld, vlucht, accommodatie, outfit en de diensten van masseurs, mecaniciens et cetera. Dick: “Atleten betalen overal zelf voor. Je ziet dan ook dat wedstrijden in Europa beter bezet zijn dan races buiten Europa.”

Self-funded: In contrast to what is often thought in the Netherlands when they see huge numbers of overseas athletes in full uniform, the Brits pay for everything themselves; entry fees, flight, accommodation, uniform, massage and bike mechanics. Dick explains, “athletes pay for themselves. You see that races in Europe are better attended than those outside Europe”.

Ook in Nederland draaien age group atleten zelf op voor de deelnamekosten van kampioenschappen. Keijsers: “Het lijkt soms of Nederlanders eerder bereid zijn om 500 euro neer te tellen voor een Ironman of Challenge dan 300 euro voor deelname aan een World Triathlon Series wedstrijd of een ITU-kampioenschap. Op zich jammer, want je krijgt de gelegenheid om te sporten in grote wereldsteden op het zelfde parkoers als de wereldtoppers. Dat is een geweldig mooie ervaring.”

In the Netherlands too, it is the Age Group athletes who pay the entry fees for championships. “It seems that the Dutch athletes are more ready to pay €500 in order tor ace ironman or Challenge than to pay €300 for a WTS event or ITU Championship. A shame really, because you get the chance to race in a major city on the same course as the world’s best. That’s a truly great experience,” says Keijsers.

Het Britse age group succes heeft echter ook een keerzijde. “Omdat we vaak met zo veel zijn, is een Europees kampioenschap soms een veredeld Brits kampioenschap in een ander land. Extra tegenstand zou het een stuk leuker en uitdagender maken”, stelt Dick die het tot haar missie heeft gemaakt om de succesvolle aanpak van de Britse bond ook in andere landen onder de aandacht te krijgen.

The British Age Group success does have a flipside. “Because we are often such a large team it feels as if a European Championships is more or less a British Championship. Extra opposition would make it nicer and more of a challenge for us”, Dick added. It is her mission to try and get the successful British example recognised and applied in other countries.

Speerpunt NTB
De NTB wil zeker een voorbeeld nemen aan Team Great Britain. Age group promotie wordt dan ook een speerpunt in het nieuwe Meerjarenplan 2017 (en later). Met Jason van der Burgt is er een nieuwe en enthousiaste age group coördinator gevonden (zie kader). Keijsers: “We hopen dat triatleten de smaak te pakken krijgen in Rotterdam, zodat Nederland ook in de toekomst beter vertegenwoordigd is op EK’s en WK’s. Met een grotere ploeg wordt het ook makkelijker om zaken als een hotel, een mecanicien en masseur ter plaatse voordelig aan te bieden.”

NTB Spearhead
The NTB certainly wants to use the British example. The promotion of Age Group participation is a focal point of the long term plan for 2017 (and beyond). With Jason van der Burgt we have a found new and enthusiastic Age Group Co-Coordinator (see aside). “We hope that triathletes will get a taste of things in Rotterdam so that the Netherlands in future can be better represented in European and World Championships. With a bigger team it will be easier to sort out such things as hotels, mechanics and masseurs”, said Keijsers.

Dick die sinds 2007 zelf ook een vaste klant op EK’s en WK’s is breekt er nog maar eens een lans voor. “Het is een mooie gelegenheid om naar plaatsen te gaan waar je normaal niet zo snel komt en om andere atleten te ontmoeten. Je komt altijd wel iemand tegen die je kent. Tijdens de races wordt er keihard gestreden, maar na de wedstrijden is het ontzettend gezellig. Eigenlijk is het één grote familie.”
Since 2007 Dick has been a regular at European and World Championships adds, “it is a great opportunity to travel to places you would not normally visit and also to meet other athletes. You always bump into someone who you know. During the race you really compete hard but then afterwards it is really nice. In fact it’s like a big family”.
Jason van der Burgt age group coördinator NTB

Jason van der Burgt is sinds twee maanden de age group coördinator van de NTB. De bewegingswetenschapper en sportpsycholoog uit Amsterdam gaat de NTB helpen een sterkere belefing rond EK’s en WK’s voor age groupers te creëren. Hij zal samen met de medewerkers van het bondsbureau onder meer de verwachte grote interesse onder Nederlandse triatleten om deel te nemen aan het ITU WK OD 2017 in Rotterdam in goede banen te leiden. Zo draagt hij zorg voor de uitvoering van de kwalificatieprocedure, die met de ITU Triathlon Championships in Rotterdam vorige maand al van start is gegaan.

Jason van der Burg, Age group Coordinator for the NTB

Together with the NTB he is looking closer at the possibilities (and impossibilities) of joint training sessions and support with booking hotel accommodation, provision of team uniforms and (medical) care for Age Group athletes. Van der Burg was not so long agao also a very keen triathletes. He raced the 2008 Worlds in Almere and got to start in Hawaii in 2010. “Sadly due to an injury I picked up I have had to set participation to one side but I still want to have some sort of active role in sport. I love getting things sorted and a challenge. I often help and guide triathletes to achieve their aims. I know how important it is that once you get to a race, by having everything sorted and in order that this reduces the risk of stress. The ultimate aim is to create a really good Age Group community.”

Samen met de NTB gaat hij verder de (on)mogelijkheden onderzoeken voor gezamenlijke trainingen, ondersteuning bij het boeken van hotelovernachtingen, levering van teamkleding en (medische) verzorging voor age groupers. Van der Burgt was zelf in een niet zo ver verleden een fanatiek triatleet. Hij deed in 2008 mee aan het WK lange afstand in Almere en stond in 010 aan de start van de Ironman Hawaii. “Helaas heb ik vanwege een blessure het sporten recent op een flink lager pitje moeten zetten, maar ik wil wel graat in de sport actief blijven. Ik hou ervan om zaken te regelen en om dingen concreet aan te pakken. Ik begeleid regelmatig triatleten op weg naar hun doelen. Ik weet hoe belangrijk het dan is dat zaken rond een wedstrijd goed geregeld zijn omdat dit anders alleen maar stress oplevert. Het doel is om uiteindelijk een mooie age group community te creëren.”
________________________________________
Dit artikel verscheen eerder in Transition #4.
Over de auteur

Marcia Jansen
Freelance ournalist | Schrijfster van de ‘De Hartslag van een ander’ | Triatleet sinds 2000 | Ironwoman sinds 2014 | Woonachtig met man en twee dochters op Salt Spring Island aan de westkust van Canada.
19 augustus 2016

There you have it. Hopefully, now that other federations have picked up the “buzz” we will see bigger and more varied attendances in the years to come. It is certainly gratifying to see that we have moved well away from the attitude, “if you are not good enough to race elite, we are not interested.” Yes, we heard that many years ago but as the standard of competition amongst Age Group athletes increases and as technology moves forwards, we can get as much enjoyment from watching them race as we can from any Elite, U23 or Junior race.

2017 will also see the move towards draft-legal racing for Age Group athletes over the sprint distance. This is a great opportunity to see the potential of strong athletes who could make the transition to racing elite. Suddenly, Age Group racing has become something very, very interesting.

Related Content

Loader